Menu

Eva Smeele

samen

Tim en Eva aan het woord over ons ontwikkelprogramma

, , , ,

Als GalanNXT-adviseurs doorlopen we allemaal een tweejarig collectief ontwikkelprogramma. Dit traject is opgedeeld in vier modules: Vakmanschap, Ondernemerschap, Inhoudelijke Expertise en Persoonlijk Leiderschap. Door middel van deze modules ontwikkelen we ons als zelfstandige adviseur binnen de Galan Groep. Inmiddels hebben de eerste NXT-adviseurs het ontwikkelprogramma doorlopen. In dit blog gaan Tim van der Meij en Eva Smeele met elkaar in gesprek over hun ervaringen en ontwikkeling in de afgelopen twee jaar.   

Van welke module heb jij het meest geleerd, Eva? 

Van de module Ondernemerschap. Ik vind het leuk om ondernemend bezig te zijn, maar ik maakte het tegelijkertijd ook groot voor mezelf, waardoor het een soort van apart ding werd: “Ik moet, naast mijn werk, ook aan de slag met mijn ondernemerschap”. Door de module Ondernemerschap ging ik anders naar het onderwerp kijken. Ik realiseerde mij bijvoorbeeld hoe groot mijn netwerk is door ook mijn contacten buiten de opdrachten mee te nemen. En dat ik het leuk vind om het met mensen te hebben over de ontwikkelingen die spelen en wat hen bezighoudt, zonder dit direct als commercieel te zien. 

Eva: Als adviseur wil ik lerend samenwerken vanuit de maatschappelijke vraag, de openheid en rust. Om vanuit daar oude patronen te doorbreken en tot duurzame verandering te komen.

Hebben deze gesprekken nog tot nieuwe dingen geleid? 

Ja! Ik begeleidde een heidag voor een groep teamleiders. Na afloop van de teamdag merkte ik dat er meer speelde en iets anders nodig was. Normaal zou ik dit kort aan het einde van de dag teruggeven. Nu heb ik mijn bevindingen en advies voor vervolgstappen besproken in het evaluatiegesprek. Dat resulteerde in het begeleiden van een van de vervolgstappen.  

En de afgelopen maanden hebben we NXT Coaching opgezet. Dat vind ik ook een mooi voorbeeld hoe we aan de slag zijn gegaan met Ondernemerschap. Gewoon doen! 

Ja, zeker waar. Het begint met een idee, maar dan is het vooral doen. Ik vind het erg leuk dat we daar de ruimte voor krijgen. Ik merk vooral dat iets ontwikkelen niet veel tijd hoeft te kosten, maar er mee bezig blijven wel veel tijd kost. Door drie maanden lang iedere week één uur aan NXT Coaching te besteden, hebben Jessica, Marten, jij en ik iets moois ontwikkeld.  

Wat vond je verder waardevol aan het ontwikkelprogramma? 

Dat we veel hebben geleerd van de Galan Groep. Doordat elke workshop van de module Vakmanschap en Inhoudelijke Expertise door een andere Galan-adviseur werd gegeven, leer je meer over hoe zij naar vraagstukken kijken en welke aanpak ze gebruiken. Ik vind het interessant om met elkaar te reflecteren op ons vak. En door dit met collega’s te doen leer je van hun ervaringen en kijk op organisatieopgaven. 

Tim, wat is jou het meest bijgebleven van het ontwikkelprogramma? 

Tijdens de module Persoonlijk Leiderschap duik je in je eigen copingstijlen. Tijdens de tweede dag bracht iedereen een lastige casus in, waarmee we vanuit het systemisch perspectief aan de slag gingen. Dit deden we door het neerzetten van opstellingen waarmee je onbewuste overtuigingen, gedragingen en patronen blootlegt. Na drie verschillende opstellingen met mooie inzichten was ik aan de beurt. Mijn casus: ik wilde stevige feedback teruggeven aan een opdrachtgever, maar hoe? Na wat doorvragen stond de begeleider op. Hij daagde me uit om een potje te gaan worstelen. Dat was nogal wat anders dan de drie keer daarvoor.  

Ja, ik kan het me nog herinneren. Dat was nogal onverwacht. Welk inzicht heeft het je gebracht? 

Na een voor mij wat ongemakkelijke stoeipartij gingen we weer zitten. De begeleider zei: als je ervoor wilt gaan, ga er dan ook écht voor en laat je niet wegzetten. Ik herkende direct wat hij bedoelde. Het zou me helpen als ik vooraf aan een moeilijk gesprek de ik-laat-niet-met-me-sollen energie ophaal en met gepaste adrenaline recht op mijn doel af ga. Zonder twijfel.  

En? Heb je er gebruik van gemaakt? 

Ja! Ik heb het goede gesprek kunnen voeren en de tip toegepast. Het helpt me om er soms met de – voor mijn gevoel – botte bijl in te gaan en voor mezelf ruimte te nemen.  

Tim: Het zou me helpen als ik vooraf aan een moeilijk gesprek de ik-laat-niet-met-me-sollen energie ophaal en met gepaste adrenaline recht op mijn doel af ga.

Ik vind jou ook altijd erg openstaan voor feedback. Van wie heb je veel geleerd de afgelopen tijd? 

Ik leer veel van de Galanners waarmee ik optrek in opdrachten. Samen met, collega en business partner, Helen Siebelhoff heb ik veel sessies mogen begeleiden. Gaaf om van én met haar te leren en steeds een beetje beter te worden in mijn vak. Ik zie dat echt als een unieke kans die mij gegeven is binnen de Galan Groep.   

Tot slot, Eva, hoe heeft het programma bijgedragen aan jouw ontwikkeling als zelfstandig adviseur? 

Voor mij heeft het bijgedragen aan momenten van reflectie en voeding tijdens mijn werk. Misschien cliché, maar ik heb nu meer in mijn rugzakje, waardoor ik betere vragen kan stellen. Daarnaast heeft het mij ook geholpen in mijn ontwikkeling als adviseur en waar ik aan wil bijdragen. Voor mij is dat echt lerend samenwerken vanuit de maatschappelijke vraag, de openheid en rust. Om vanuit daar oude patronen te doorbreken en het systeem te beïnvloeden om tot duurzame verandering te komen. 

En tot slot, het is ook gewoon super leuk en gezellig om met collega’s het samen over je vak te hebben, te leren en elkaar beter te leren kennen. Het heeft mij ook veel mooie contacten gebracht! 

 

va top

Duurzaamheid is geen aparte portefeuille

, , , ,

Eva volgde de Duurzame Dagstart, een reeks sessies met andere professionals om organisaties te verduurzamen. Na het volgen van de Duurzame Dagstart agendeert en voert ze het gesprek over duurzaamheid op de werkvloer. In dit blog deelt Eva haar ervaring en de vier belangrijkste inzichten over duurzaamheid in je werk.  

 

Met elkaar leven binnen de grenzen van de planeet, dat zou toch mooi zijn en klinkt logisch. Duurzaamheid en klimaatsverandering trekken al langer mijn aandacht. Wat is onze rol hierin? Welke rol pak ik? Aan het einde van mijn studietijd merkte ik dat ik mij meer interesseerde in en talent had voor groepsdynamiek en persoonlijk leiderschap, dan milieu. Ik had het idee dat ik moest kiezen tussen gedragsverandering en duurzaamheid. Nu ik de Duurzame Dagstart heb gevolgd van Jeanine Pothuizen denk ik daar anders over.  

Tijdens de Duurzame Dagstart volgde ik tien sessies met andere professionals hoe organisaties te verduurzamen. Het ging niet over de tien duurzame oplossingen, maar hoe je dit onderwerp vaker op de agenda krijgt en het gesprek over duurzaamheid voert. Dit deed ik met acht gedreven professionals uit uiteenlopende organisaties, van een havenbedrijf tot een ziekenhuis en een uitgeverij.  

Tijdens deze sessies heb ik vier belangrijke inzichten opgedaan, welke ik graag met je deel:   

1. Angst houdt ons tegen om het over duurzaamheid te hebben  

70% van de bevolking maakt zich zorgen over klimaatsverandering, maar we hebben het er weinig over. En als we het erover hebben, dan voeren we het gesprek vaak in de privésfeer. Met collega’s praten we minder vaak over onderwerpen, zoals angsten, verlangens en emoties. Het helpt om vragen te stellen zoals ‘Ben jij bezig met duurzaamheid? of ‘Hoe speelt duurzaamheid in jouw leven een rol?’. Door het stellen van deze vragen heb ik al mooie gesprekken gehad met collega’s en ben ik dingen te weten gekomen die ik nog helemaal niet van ze wist. Het blijkt dat we in onze visie op duurzaamheid veel delen.  

2. Je hoofd is een weegschaal met afwegingen 

Keuzes en meningen van anderen, kennis en ervaringen beïnvloeden je interne weegschaal van afwegingen en daarmee je gedrag. Denk bijvoorbeeld aan het maken van een vliegreis. Iemand kan zichzelf een verre vakantie gunnen en tegelijkertijd vinden dat vliegen slecht is voor het milieu. De weegschaal met afwegingen kan beide kanten op gaan. Als iemand van de ene op de andere dag een andere beslissing neemt, heeft zich dat meestal al langer opgebouwd. Het helpt om elkaars interne weegschaal te blijven vullen door perspectieven met elkaar te delen. ‘Hoe denk jij daarover?’, ‘Ik maak deze keuze, omdat…’. Er is ook niet één antwoord op een duurzame keuze, maar door er over te praten helpen we elkaar in het maken van keuzes waar je achter staat. 

3. In het ondertussen maak je samen nieuwe betekenis 

Verandering duurt lang en men zit vaak tussen het oude en het nieuwe. In dit ‘ondertussen’ is de betekenis fluïde. Is het nog beleefd om een hand te geven? Wat vinden we van een drukke trein? Het ondertussen geeft creatieruimte om patronen te schuiven. Vaak willen te snel naar de oplossing, maar leidt dit tot minimale verandering. Zie het ongemak als kans om nieuwe betekenis te geven. Waar knaagt het bij jou als het gaat om duurzaamheid? Wat is jouw (interne) dilemma? Door hier met elkaar over te hebben, ontstaat begrip, inzicht in patronen en nieuwe ideeën. 

Verduurzamen is winst voor onze gezondheid en zingeving.

4. Het beeld is min min, in plaats van win win  

Over het algemeen heerst het beeld dat we vooral moeten minderen wanneer we verduurzamen. Waarom zouden we willen verduurzamen? Wat winnen we ermee? Framing is, naast emotionele betrokkenheid, systemen en gedrag, één van de vier brillen van Letzman om te verduurzamen. Bijvoorbeeld een gezonde leef- en werkstijl voor medewerkers, het zijn van een voorloper, werk bieden met zingeving of een aantrekkelijke werkgever voor talent. Ik merk dat ik een interne drive heb om te verduurzamen. Door duurzaamheid positief te framen, zie ik ook positieve effecten voor onze organisatie.    

Duurzaamheid zit in alle keuzes die we maken.

Bij mij is het kwartje gevallen dat duurzaamheid zit in alle keuzes die we maken. Verbeteren en ontwikkelen gaat om het vergroten van je effectiviteit, efficiëntie én toekomstbestendigheid. Dit kan alleen binnen de grenzen van de planeet. Hoe kunnen wij als organisatieadviseurs verduurzamen, binnen onze organisatie en binnen ons vakgebied? Daar zijn we met collega’s het gesprek over aangegaan. Dat is leuk en lastig. Hoe sta jij stil bij het maken van duurzame keuzes binnen je vak?  

Foto Eva

Theory U: in één klap ontwikkelen op inhoud, proces en interactie

,

Naast het collectieve ontwikkelprogramma is er een individueel ontwikkelbudget voor elke NXT-adviseur. In verschillende blogs zullen we uitlichten hoe NXT-adviseurs dit budget inzetten. Deze week vertelt Eva Smeele meer over de leergang Theory U, die zij volgde.

Theory U in het kort
Afgelopen jaar volgde ik de leergang Theory U voor organisatieontwikkeling bij De Haan Organisatiecoaching. Theory U is een procesmodel voor vernieuwing en transformatie bij complexe vraagstukken. Kenmerkend voor het model is het werken vanuit verbinding met jezelf, anderen en alle aspecten die aan de vraag verbonden zijn. Daarnaast wordt er veel aandacht besteed aan de collectieve wijsheid en betrokkenheid vanuit verschillende niveaus. In de 8-daagse cursus leerde ik meer over Theory U en de interventies die ik kan toepassen in de groep om de theorie goed in te zetten.

Waarom Theory U?
In ons werk moeten we steeds meer in tijdelijke verbanden aan een vraagstuk werken. Ondanks alle goede bedoelingen, is het vaak lastig om deze tijdelijke samenwerkingen dynamisch en effectief te maken. Daarom wilde ik mij verdiepen in het creëren van lerende teams en effectieve samenwerkingen. Het mooie aan deze leergang vond ik dat er een focus lag op mijn rol als begeleider in het vergroten van eigenaarschap op inhoud, proces en onderlinge interactie binnen een groep. Én er concrete handvatten werden gegeven om complexiteit hanteerbaar te maken en de volle potentie (hard, hoofd en handen) van mensen in te zetten.

Ik wilde mij verdiepen in lerende teams en effectieve samenwerkingen

In de praktijk
Ik ben het gedachtegoed en vormen van Theory U meteen gaan inzetten in mijn werk. Een voorbeeld hiervan is het maken van een causaal diagram met het managementteam van een onderwijsinstelling van een probleem binnen hun faculteit. Bij een causaal diagram verzamel je met betrokkenen alle factoren die aan een vraagstuk vast zitten. Vervolgens kijk je gezamenlijk naar de patronen binnen die factoren. Een causaal diagram helpt om complexiteit inzichtelijk te maken en niet te snel in oplossingen en conclusies te schieten. Ook laat het meerdere manieren zien om een systeem te beïnvloeden. Dankzij deze vorm is het managementteam tot meer én andere oplossingen voor het vraagstuk gekomen dan op voorhand gedacht.

Door Theory U kwam het managementteam tot meer én andere oplossingen voor het vraagstuk

Een tweede vorm die ik inzette als vervolg was de stiltewandeling. Tijdens deze wandeling stond de volgende vraag centraal: “wat betekent het voor ons als groep en mij als individu om aan de slag te gaan met de opbrengsten van het causaal diagram?” De focus lag op wat er bij iedereen naar boven kwam bij het stellen van deze vraag en niet op het direct beantwoorden van de vraag. Na de wandeling werden hersenspinsels en gedachten gedeeld. Omdat de vorm voorschrijft niet direct op elkaar te reageren, ontstond er een zeer open gesprek.

Ambitie
Naast bovenstaande voorbeelden heb ik de ambitie op zelf een programma te ontwerpen op basis van Theory U. Een programma waarbij in bijvoorbeeld 24 uur een groep de tijd heeft om tot elkaar te komen, te vertragen en perspectieven op een vraagstuk te delen. Dit om opnieuw naar elkaar en tot nieuwe inzichten te komen om complexe vraagstukken op te lossen. Wordt vervolgd!

Ben jij ook continue bezig met je ontwikkeling als persoon en als professional en op zoek naar een nieuwe uitdaging? Kijk dan bij onze NXT Step!

Foto Eva 2

Online serious gaming

, ,

Het plan was om fysiek een serious game te organiseren voor de lokale driehoek (burgemeester, gemeentesecretaris en raadsgriffier) van de gemeente Rijswijk en de gemeente Hardinxveld-Giessendam. Het doel van de serious game: het samenspel van de lokale driehoek versterken en burgerparticipatie een boost geven. Helaas kon dit door corona niet doorgaan. Wel gaf ons dit een kans om opnieuw te kijken: kan het ook zo?

Als GalanNXT merken we dat, juist in deze tijd, mensen behoefte hebben om uit de strak georganiseerde conference calls te stappen en stil te staan bij hoe het gaat en waar je de komende tijd aandacht voor wil houden. Dit geldt ook voor de lokale driehoek, die zeker in de huidige crisistijd een overvolle agenda heeft. Als GalanNXT hebben we met de Galan Groep gekeken: hoe kunnen wij online een bijdrage leveren aan de uitdagingen waar zij voor staan? Ons antwoord was: een online serious game.

Hoe hebben we dit aangepakt?
Adviseur Eva Smeele: “We hebben voor de lokale driehoek van twee gemeenten online een opdracht ontworpen en begeleid. Hierin is gereflecteerd hoe de opdrachtgever stakeholders, zoals de raad, organisatie en de stad, beter kunnen positioneren en welke invloed zij hier zelf op hebben. Tijdens de opdracht zijn we in gesprek gegaan over verschillende stellingen, hebben we het samenspel gevisualiseerd, zijn we in de schoenen van de ander gaan staan, hebben we input opgehaald bij collega’s van andere gemeenten en zijn we tot een actieplan gekomen voor aankomend jaar. De combinatie van activiteiten en het feit dat beide lokale driehoeken direct aan de slag zijn gegaan met hun eigen vraagstukken werkte erg goed. Ook online.

Wat erg goed werkte is dat beide gemeenten direct aan de slag zijn gegaan met hun eigen vraagstukken

Het resultaat
“Je merkte dat doordat ze met dezelfde opdracht aan de slag gingen het heel laagdrempelig was om ervaringen uit te wisselen over vraagstukken waar beide gemeenten mee kampten, maar op een verschillende manier mee om gingen. Uiteindelijk sloot iedereen de sessie af met frisse ideeën. Zo gaat gemeente Rijswijk nadenken over een jaarlijks rondje langs de fracties om te horen wat er speelt en gemeente Hardinxveld-Giessendam gaat de raad en het college prikkelen op het gebied van burgerparticipatie. Terugkijkend was het een leerzame en niet onbelangrijk, leuke middag! Als GalanNXT zijn wij blij dat wij, ook online, een bijdrage kunnen leveren aan vraagstukken van onze opdrachtgevers.”

Burgemeester van gemeente Rijswijk: “Vooraf dacht ik: dit wordt lastig online, maar het werkte erg goed. Even uit de waan van de dag en sparren met een andere gemeente is erg waardevol. Op inhoud zijn we echt verder gekomen.”

Met Liberating Structures het eigenaarschap vergroten en draagvlak creëren

Met Liberating Structures het eigenaarschap vergroten en draagvlak creëren

Liberating Structures is een van methodieken waar GalanNXT graag mee werkt, omdat het gedachtegoed van deze methodiek goed aansluit bij onze eigen principes. In deze blog lees je meer over hoe we Liberating Structures succesvol hebben ingezet voor de Universiteit Utrecht.

Liberating Structures heeft als doel de kwaliteit van interacties te verhogen en bestaat uit een verzameling van 33 werkvormen. Letterlijk vertaald ‘bevrijdende structuren’. Bij Liberating Structures draait het om het vergroten van eigenaarschap. De volle potentie van de groep wordt ingezet, waardoor deze effectiever en productiever wordt. De betrokkenheid van de groep, het ontketenen van talent en creativiteit en een balans tussen vrijheid en verantwoordelijkheid staan altijd centraal. De werkvormen zijn geschikt voor groepen van 2 tot 1.000 mensen.

Wat is de toegevoegde waarde?

  • Het creëert energie door een hoge dynamiek en betrokkenheid;
  • Er ontstaan nieuwe inzichten en bruikbare output;
  • Het versterkt het organisatienetwerk;
  • Er ontstaan nieuwe verbindingen tussen medewerkers;
  • Medewerkers krijgen en nemen eigenaarschap;
  • Het minimaliseert het remmende effect van hiërarchie en machtsdynamiek in een groep;
  • De structures zijn makkelijk aan te leren en je kan ze in elk interactie-moment toepassen, waardoor ze goed te integreren zijn in het dagelijks werk (vergaderingen, werksessies, etc.).

Voor elke situatie is er een passende Liberating Structure of combinatie, een string genaamd

Innovatie en activatie
Voor elke situatie is er een passende Liberating Structure of combinatie, een string genaamd. De structures doorbreken de bestaande inefficiënte patronen binnen bijeenkomsten; je mail bijwerken tijdens een overleg of presentatie is er dus niet meer bij. Door de werkvormen slim toe te passen, leiden bijeenkomsten tot innovatie en activatie.

Liberating Structures in de praktijk
De methodiek Liberating Structures is door adviseurs Eva Smeele en Martijn Giezeman succesvol toegepast bij een opdracht voor de Universiteit Utrecht. GalanNXT was gevraagd om de bedrijfsvoering van een van de faculteiten te versterken en daartoe een verkennende workshop te begeleiden. Door voor de workshop de werkvormen, 9 whys, appreciative interviews en purpose-to- practice (P2P) in te zetten werd in een halve dag gezamenlijk de essentie van het vraagstuk doorgrond en focus in de activiteiten aangebracht. Ook kwam er een tastbaar plan met de bedoeling, de principes en de aanpak. Door op deze manier te werk te gaan, ontstond er direct ook draagvlak voor het plan.

Passende structures selecteren
Adviseur GalanNXT Eva: “Tijdens de Tijdens de workshop konden we daadwerkelijk de medewerkers mobiliseren om samen na te denken over het vraagstuk rondom de bedrijfsvoering. Er was behoefte om daar samen iets op te ondernemen, maar door onduidelijkheid en ontbrekend vertrouwen op basis van het verleden kwam dit voorheen niet van de grond. De werkvormen van Liberating Structures doorbraken deze patronen en zorgden voor nieuwe verbindingen en het versterken van bestaande verbindingen. Hierdoor zag je dat er meer dynamiek en vertrouwen ontstond en mensen zich gingen uitspreken. Dat is precies de waardevolle input waar we als NXT naar op zoek zijn; van daaruit kun je samen vooruitgaan.” Adviseur Martijn vult aan: “Met een beperkte voorbereiding, één designsessie met enkele sleutelspelers, kan je aan de slag en binnen een dagdeel verkennen, verbinden en direct beginnen met een verandering.”

blog eva

Vrij handelen door niets doen

, ,

In deze blog vertelt NXT-adviseur Eva over haar ervaringen tijdens een stilte retraite. In een wereld waar we met z’n allen van alles organiseren, analyseren en opnieuw organiseren, kan stilte soms verhelderende inzichten geven. Eva vertelt:

Ik heb mezelf als persoon op deze wereld vier dagen vakantie gegeven. Vier dagen hoefde dit lichaam niets: niet te praten, niets te bereiken. Ik ben op sesshin geweest, een stilte retraite vanuit de zentraditie. Wat dat mij heeft gebracht? Tja, een ervaring zonder woorden in woorden vatten… Ik ga een poging doen.

De zenleer fascineert mij: down to earth en alomvattend tegelijk. Ik mediteer en was benieuwd hoe ik vier dagen zenretraite zou ervaren. ‘Vakantie voor mezelf’ noemde ik het, maar het vergde wel concentratie. Tien keer mediteren, een beetje door de tuin lopen, dharmales (les over het zenpad), yoga en heerlijk eten. Zo zag mijn dag er vier dagen achter elkaar uit. Omdat je ‘niets’ doet, worden gedachten en handelen voor een groot deel uit elkaar getrokken. Je ervaart, zonder hierop te (kunnen) reageren. Zonder iets te doen, voel je je leven.

Verschillende gedachten kwamen langs:
…september wordt druk. Ik moet goed vooruit blijven kijken.
…wat maak ik mij soms druk wat anderen over mij denken. Alle bomen, vogels die overvliegen, dieren die rondlopen maakt het helemaal niet uit hoe ik me gedraag (behalve m’n voetafdruk natuurlijk). Alleen door de mens, één soort, laat ik me uit t veld slaan? Ook raar eigenlijk.
… wat een gekke boel is dit eigenlijk ook: 26 (welvarende) mensen sluiten zich af van de buitenwereld om vier dagen stil te zitten. Hebben we dit nodig om ons leven te leven? Of is dit juist het leven? Mijn lichaam, mijn ervaring, is dit het? Niet meer en niet minder.
Ik voelde mijn leven in je lijf.

We leerden over ‘wuwei’, een begrip uit het daoïsme: hoe te doen wat er gedaan moet worden. In het Chinees heeft het een karakter van mensen die een grote open plek in het bos maken. Iets omhakken om een gastvrije ruimte te creëren waar nieuwe dingen kunnen groeien en bloeien. De gedachte: door tegelijkertijd los te laten, toe te laten en je over te laten, kun je doen wat nodig is om elke situatie tot bloei te brengen. Aansprekend vind ik dat. Hoe leef ik mijn leven? Hoe creëer ik meer ruimte tussen mijn ‘bomen’ om vrij te handelen? Hoe ga ik om met mezelf en met anderen? Fascinerend toch dat mensen hier al ideeën over hadden voor de jaartelling? En hoe zou de wereld eruit zien als we zo zouden leven?

Twee flarden van mijn ervaring tijdens de vier dagen. Met wat ga ik naar huis? Een hoop aantekeningen van eigen gedachtenspinsels en kennis van het daoïsme. Met dankbaarheid dat ik dit leven heb gekregen en blijheid dat ik zo het leven mag voelen. Met moed en inspiratie om te blijven oefenen vrij te handelen. Zonder te veel te willen, al een oefening op zich voor mij ;). En tja, eigenlijk had je erbij moeten zijn!

Brandblusser

Zo simpel en complex tegelijk: de dialoog

, ,

NXT-adviseur Eva werkt momenteel aan de verbetering van de BHV-organisatie bij één van onze opdrachtgevers. In deze blog lezen we over haar ervaring en inzichten naar aanleiding van een BHV-oefening, die over meer gaat dan een brand blussen.

Ik kijk naar de mensen om me heen: een ploegleider, hoofd BHV, complexbeheerder, manager integrale veiligheid, een faculteitssecretaris en enkele andere BHV-betrokkenen. Het lijkt een bij elkaar geraapt groepje, maar dat is precies wat we nodig hebben vandaag. Deze BHV-oefening heeft niet per se als doel om een fantastische Bhv’er te worden, maar is er juist op gericht om op een andere manier kennis te maken, elkaars kwaliteiten te leren kennen en het belang van samenwerking te ervaren. Daarnaast willen we met elkaar inventariseren wat er nodig is om de BHV-organisatie te verbeteren.

De oefening zelf loopt voorspoedig: er is aandacht voor rolverdeling, er wordt vrij snel in kaart gebracht wat er moet gebeuren wanneer er brand ontstaat en er komt een vlotte samenwerking op gang. Na de oefening is het tijd voor evaluatie. “Ik wist niet dat jij zoveel van brand weet!” roept iemand uit de groep. Eén van de aanwezigen blijkt ook in zijn vrije tijd veel met BHV bezig te zijn. Zoals vaak gebeurt bij dit soort oefeningen, ontdekken we talenten binnen de organisatie die eerder nog niet aan de oppervlakte zijn gekomen. De sfeer zit er goed in en tijdens de evaluatie concluderen we met elkaar dat Bhv’ers beter moeten worden gefaciliteerd. Wanneer de betrokkenen de locatie verlaten, hoor ik dat er hier en daar nog wat ervaringen worden gedeeld en er afspraken worden gemaakt om eens bij elkaar langs te gaan.

Vandaag word ik eraan herinnerd hoe simpel het eigenlijk kan zijn: breng mensen bij elkaar, laat ze met elkaar praten of werken, en er ontstaat iets! Tegelijkertijd bedenk ik me dat het vooral simpel lijkt, maar in de praktijk lastig vorm krijgt. We zien in organisaties dat het verleidelijk is om in je dagelijks werk hetzelfde te blijven doen, naar dezelfde plekken in een gebouw te gaan en dezelfde mensen op te zoeken. Het laten ontstaan van de dialoog gebeurt meestal niet vanzelf. Daarbij is het op voorhand ook vaak onduidelijk wat het eventueel oplevert. Waarom moeten we met deze groep bij elkaar komen? Kunnen we niet direct aan de slag? Dialoog vraagt om vertraging, waardoor het verspilling lijkt. Maar vertraging kan ook voor iets nieuws zorgen. Je weet alleen van tevoren niet wat. Dat maakt de dialoog simpel in zijn vorm, maar complex in de uitvoering en het begrijpen van de waarde voor je organisatie.

Bij onze opdrachtgevers proberen we daarom ruimte te creëren voor de dialoog en deze te faciliteren. Even niet op de automatisch piloot vaart maken, maar uitzoomen, om je heen kijken en het gesprek aan gaan met onbekenden. Op de korte termijn zal er misschien weinig resultaat zichtbaar zijn, maar op de langere termijn draagt het bij aan het lerend vermogen van zowel teams als individuen. Vandaag bleek dat een BHV-oefening een prima werkvorm is om die dialoog te laten ontstaan, eentje op te onthouden dus!

Amersfoort

Op alle lagen een tandje erbij!

, ,

Gemeente Amersfoort: NXT step team Toezicht en Handhaving

Anderhalf jaar geleden liep ik vanuit mijn vorige werkgever, Adviesbureau Veiligheid en Handhaving, bij team Toezicht en Handhaving binnen. De focus lag op het draaiend houden van de primaire processen. De waarde van Toezicht en Handhaving voor een veilige en leefbare omgeving begon meer erkenning te krijgen. Hun rol groeide en groeit nog steeds. De politie trekt zich terug. Maar hoe maak je de rol van integraal handhaven met een steeds breder takenpakket waar? Wat is daarvoor nodig? Gert-Jan Schippers en mij werd gevraagd de opgaven in beeld te brengen en te ondersteunen bij de implementatie.

Op het niveau van proces, sturing, middelen, aanpak, interne, externe samenwerking en de ontwikkeling van de professionals hebben we opgaven geformuleerd. Op alle lagen een tandje erbij. Beleid en uitvoering zijn bij elkaar gebracht door met betrokkenen een handhavingsuitvoeringsprogramma vorm te geven en hierop te monitoren en te evalueren.

Eva speelde een schakel tussen strategie en uitvoering. Door zichzelf te zijn aan elke tafel, durfde ze oprecht geïnteresseerd, maar ook kritisch te zijn

Ik vond het leuk om zowel de energieke en directe handhavers te prikkelen, als met de wethouder en burgemeester het meer strategische en politieke gesprek te voeren. Door initiatieven te stimuleren, door te vragen en actieve werkvormen te gebruiken, gaan mensen meedenken, zich uiten en eens wat anders proberen. Gezamenlijke doelen en resultaten werden zichtbaar. Het enthousiasme, de betrokkenheid en verantwoordelijkheid van het team en de betrokken partners eromheen groeide.

‘‘Eva speelde een schakel tussen strategie en uitvoering. Door zichzelf te zijn aan elke tafel, durfde ze oprecht geïnteresseerd, maar ook kritisch te zijn’’, aldus teammanager Saskia Hofman. ‘‘En resultaten zijn geborgd. Gezamenlijke afspraken staan kort en helder op papier en mensen zijn meegenomen in de ontwikkelingen.’’.

Ik ben trots op wat we neer hebben gezet met elkaar. Toezicht en handhaving staat op de kaart bij inwoners, bestuur, politie en wijkteams. Er is structurele aandacht voor kwaliteitszorg, er wordt meer resultaatgericht gestuurd en er staat een sterk team.

Bedankt en succes! Jullie doen mooi werk!

GalanNXTer yes uw wens

NXT’er, ben ik dat? Yess!

, , ,

Het is zover, yes, ik ben begonnen! Sinds 1 januari ben ik part of the GalanNXT-team. Gaaf om met elkaar deze start-up vorm te geven. Hieronder lees je hoe ik mijn kennismaking met GalanNXT heb ervaren.  


Na diverse vormen van trainings- en jongerenwerk te hebben gedaan binnen gastles-, persoonlijk leiderschap- en loopbaanprogramma’s, ben ik drie jaar geleden de organisatieadvieswereld ingestapt. Ik wilde naast de dag van vandaag, bijdragen aan een langere termijn ontwikkeling. Er schoten vragen door mijn hoofd zoals, ‘Wat vinden we echt belangrijk met elkaar en hoe merkt, ziet en voelt iedereen dat?’ ‘Hoe kunnen we dit als school beter neerzetten?’ Theorie en praktijk met elkaar verbinden en maatschappelijk verschil maken, daar word ik blij van. Na 1,5 jaar als junior gewerkt te hebben, wilde ik dichterbij de klant staan en grotere projecten uitvoeren, zodat ik mij kon verbinden en verantwoordelijkheid kon pakken. Na de andere kant te hebben ervaren, interimklussen met veel vrijheid en verantwoordelijkheid, heb ik nu behoefte aan beiden om mezelf verder te ontwikkelen en bij te dragen aan de maatschappij.

 

Wat zie ik gebeuren binnen organisaties of in de maatschappij? Waar ligt mijn drive en invloed om iets bij te dragen? Ik wil mezelf niet alleen inzetten voor een opdrachtgever, maar ook vanuit mijn visie, ideeën en energie de wereld proberen een klein beetje beter te maken. Bij GalanNXT krijg ik de kans om zelf initiatief te nemen als sociaal ondernemer. Eén van de dingen die mij triggert is bijvoorbeeld: zijn asielzoekersvrouwen niet de vergeten groep? Kinderen gaan snel naar school, voor mannen is het normaler en makkelijker om te werken, maar vrouwen zijn veel alleen binnen het AZC. Voor hen is de stap naar integratie in onze maatschappij groot, terwijl er veel kansen liggen. Interessant om hiermee bezig te zijn vanuit een sociaal ondernemende bril. Wie weet kom ik hier nog eens op terug bij je 😉

 

‘GalanNXT combineert voor mij de ruimte om mijn ideeën en ervaringen in te zetten, de verbinding met collega’s voor reflectie en inspiratie én het samen leren en bouwen aan maatschappelijk ondernemerschap.’

 

Dat Galan NXT anders is dan andere organisatieadviesbureaus merkte ik gelijk. Geen standaard selectieprocedure, maar een traject waarbij duidelijk werd waar GalanNXT voor staat: gelijkwaardigheid, transparantie, kwaliteit en maatschappelijk ondernemerschap. We voerden open, scherpe gesprekken met ruimte voor een grapje. ‘Hoe komt het dat je het lastig vindt om ruzie te maken?’ Ik had het gevoel dat ze mij direct doorzagen. Op een respectvolle manier de confrontatie aangaan om tot de kern te komen. Ik deed hetzelfde, want past GalanNXT wel bij mij? Ik twijfelde toen ik de statige kantoorvilla instapte, maar wilde de mensen en daarmee de organisatie leren kennen. Dat klikte elke ontmoeting weer.

 

In foto’s met een letterlijke en figuurlijke betekenis, vertelde ik welke gelijkenissen ik zie tussen mezelf als organisatieadviseur en in mijn werk als reisleider van wandel- en fietsreizen. Ik vind het uitdagend om vanuit het overzicht (weersomstandigheden, groepsconditie, omgeving en route) beslissingen te maken die aansluiten bij de groep. Te sturen, terwijl dit niet op de voorgrond staat en de reis van hen wordt.

 

En nu ben ik aan de slag als Galan-NXT-er! Ideeën poppen op, van nieuwe werkvormen tot interessante thema’s, en ben ik al aan de slag bij een MBO en een gemeente. Ik merk al dat ik uitgedaagd word in het vinden van de balans tussen ‘let’s go, laten we iets nieuws proberen’ en ‘onderzoeken waarom mensen doen zoals ze het doen’. Ieder brengt zijn perspectief in, dat maakt het spannend, gaaf spannend. De uitdaging tussen vrijheid en voeding die ik zocht. Ik heb erg veel zin om samen GalanNXT te bouwen: anders durven kijken, experimenteren en mezelf en de ander te confronteren om echt maatschappelijk verschil te maken. Daar doe ik het voor. Tot snel!

Volg onze blogs en activiteiten op LinkedIn!